این اظهارات علی کوچولو، دانش‌آموز کلاس چهارم ابتدایی است که معلمش به دلیل دیر آمدن به کلاس او را تنبیه کرد و موجب شد تا علی فلج شود.سال‌هاست که در نظام تعلیم و تربیت کشور ما دانش‌آموزان به شیوه‌های مختلف توسط معلمان تنبیه می‌شوند. البته تنبیه دانش‌آموزان ریشه دیرینه دارد و بحث دیروز و امروز نیست و این کار دلایل متعددی دارد.
در سال‌های اخیر بارها کارشناسان مسائل آموزشی و به ویژه روان‌شناسان، از تاثیر مخرب تنبیه بدنی بر امر آموزش و تحصیل دانش‌آموزان در رسانه‌ها و کلاس‌هایی که در مدارس برای خانواده‌ها تشکیل شده، سخن گفته‌اند.کارشناسان معتقدند تنبیه بدنی عوارض متعددی در رفتار و روحیه دانش‌آموزان بر جای می‌گذارد.
به همین دلیل وزارت آموزش و پرورش، با صدور بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌های گوناگون بر ممنوعیت تنبیه بدنی در مدارس پافشاری می‌کند.با وجود گذشت چندین دهه از دوران چوب و فلک در مکتبخانه‌ها، متأسفانه شاهد تنبیه (بدنی و تحقیر) دانش‌آموزان در برخی مدارس هستیم. آثار تنبیه بدنی دانش‌آموزان زودتر نمایان می‌شود، ولی آثار تحقیر و تخریب دانش‌آموزان اثراتی درازمدت دارد که از دیده‌ها پنهان می‌ماند. در مجموع تنبیه دانش‌آموزان حقیقتی تلخ، اما انکارناپذیر است که هنوز هم در برخی مدارس کشور از سوی گروه اندکی از معلمان به بهانه‌های مختلف اعمال می‌شود.
متأسفانه برخی والدین در باره تنبیه فرزندان خود واکنشی نشان نمی‌دهند و باور غلط را قبول دارند که دانش‌آموز باید تنبیه شود تا درس بخواند. بنابراین این پرسش همچنان بی‌پاسخ است که تنبیه بدنی تا کی؟
